ಅನ್ನ ಇಲ್ಲ, ಹೊನ್ನಿಲ್ಲ
ಹೆಗಲಿಗೊಂದು ಜೋಳಿಗೆ
ಹೀಗೆ ಅಲೆಯುತಿರಲು..
ಹಾಕಿದೆ ಜೋಳಿಗೆ ತುಂಬ
ಜೀವ ಜತನಕೆ ಸಾಕಾಗುವಷ್ಟು
ಪ್ರೀತಿ, ವಾತ್ಸಲ್ಯ.
ಕೊಟ್ಟದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಅವಚಿಕೊಂಡು
ಕಟ್ಟುತಿಹೆನು ಹಸನಾದ ಬದುಕಿನ ಕನಸ.
ಜೋಳಿಗೆಯೊಳಗನ ಪ್ರೀತಿ, ವಾತ್ಸಲ್ಯ
ಬತ್ತಿಲ್ಲ ಬಾಡಿಲ್ಲ, ಹಾಡಾಗಿ ಅರಳಿವೆ.
ನಿದ್ರೆ ಬಾರದ ರಾತ್ರಿಗಳಲಿ ನೀನ್ಹೇಳಿದ ಕತೆ
ಇತಿಹಾಸ ಹಾಸು, ಹೊಚ್ಚಾಗಿ
ಜೋಗಳ ಹಾಡ್ಯಾವ ತಾಯಿ
ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸಾವ ಕನಸ.
ಇಟ್ಟಿಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಗೆ ಮೆಟ್ಟಲಾಗಾಂವ
ನಿನ ಪ್ರೀತಿ ವಾತ್ಸಲ್ಯ.
ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ನಾಗಲೋಟವಾಗಿ
ಲಗಾಮು, ಲಂಗುರವಾಗಿ
ಕಾಪಾಡ್ಯಾವ ಕರುಣದಿ.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment